قبل از اینکه به مدت صد‌ها هزار سال ناپدید شود| نمایی نادر از "دنباله دار بزرگ ۲۰۲۵"

به گزارش مجله خبری نگار، دنباله دار C/۲۰۲۴ G۳ (ATLAS) یک دنباله دار غیر تناوبی است که در ۵ آوریل ۲۰۲۴ توسط سیستم هشدار اولیه برخورد سیارک (ATLAS) کشف شد. این ستاره در حال حاضر درخشان‌ترین دنباله دار قابل مشاهده از زمین در سال جاری است و انتظار نمی‌رود تا صد‌ها هزار سال به مجاورت خورشید بازگردد.

دنباله دار C/۲۰۲۴ G۳ (ATLAS) در اینجا با زیبایی تمام توسط سزار بریسنو، مدیر تلسکوپ تحقیقاتی اخترفیزیک جنوبی (SOAR) به تصویر کشیده شده است. این تصویر هسته درخشان و همچنین گرد و غبار و دنباله‌های یونی آن را نشان می‌دهد.

این دنباله دار در ۱۳ ژانویه ۲۰۲۵، زمانی که حدود ۸ میلیون مایل (۱۳ میلیون کیلومتر) از خورشید فاصله داشت، در مدار سیاره عطارد، به حضیض (نزدیک‌ترین نقطه به خورشید در مدار خود) رسید. بر اساس پایگاه داده رصدخانه دنباله دار (COBS) در آن روز، این دنباله دار به قدر -۳.۸ رسید. (در نجوم، مقدار کمتر نشان دهنده روشنایی بیشتر است.)

دنباله دار C/۲۰۲۴ G۳ (ATLAS) که به زیبایی در برابر یک آسمان پرستاره گرفته شده است - که برخی آن را "دنباله دار بزرگ ۲۰۲۵" می‌نامند - پس از آخرین نزدیک شدن به خورشید برای صد‌ها هزار سال، به شدت می‌درخشد. 

تماشاگران آسمان در نیمکره جنوبی توانستند این دنباله دار را قبل و بعد از رسیدن به حضیض ببینند، در حالی که فقط در روز در آسمان برای ساکنان نیمکره شمالی قابل مشاهده بود.

پس از نزدیک شدن به خورشید، این دنباله دار نشانه‌هایی از فروپاشی را نشان داد، اما همچنان با دم‌های درخشان خود نمایش خیره کننده‌ای به نمایش می‌گذارد.

همانطور که به سمت لبه منظومه شمسی حرکت کرد، روشنایی آن به تدریج شروع به محو شدن کرد. بر اساس محاسبات مداری بلندمدت که توسط سیستم JPL Horizons انجام شده است، انتظار می‌رود که اگر بقایای آن زنده بماند، در حدود ۶۰۰۰۰۰ سال دیگر دوباره از زمین قابل مشاهده است.

تصویر خیره کننده این دنباله دار در ۲۴ ژانویه ۲۰۲۵، بر فراز شهر آنداکولو، شیلی، توسط سزار بریسنو، مدیر تلسکوپ تحقیقاتی نجوم جنوبی گرفته شد، اما به تازگی فاش شده است.

بریسنو از یک دوربین DSLR بدون آینه با لنز ۸۵ میلی‌متری در ISO ۱۶۰۰ استفاده کرد و ۱۰ عکس جداگانه گرفت و سپس با ترکیب آنها این تصویر خیره‌کننده را ایجاد کرد.

این تصویر تغییراتی را نشان می‌دهد که در ظاهر دنباله دار به دلیل نزدیک شدن به خورشید رخ داده است. یکی از برجسته‌ترین ویژگی ها، مواد تبخیر شده از هسته یخ زده دنباله دار است که شکل منحصر به فردی به آن می‌دهد.

با نزدیک شدن ستاره دنباله دار به خورشید، ماده یخی از جامد به گاز تبدیل می‌شود و دم‌های بلند و جوی در اطراف هسته ایجاد می‌کند که به عنوان "کما" شناخته می‌شود.

شبیه سازی کاملاً خیره کننده از دنباله دار C/۲۰۲۴ G۳ (ATLAS) توسط Nicolas Lefaudeux  کار باورنکردنی! دنباله دار C۲۰۲۴G۳ 

در تصویر، کمای منتشر در گوشه پایین سمت چپ روشن به نظر می‌رسد و هسته را پنهان می‌کند. دم‌های دوگانه نیز قابل مشاهده هستند که از هسته بیرون می‌آیند: دم بالایی از ذرات غبار سنگین تری تشکیل شده است که توسط نور منعکس شده خورشید روشن می‌شوند، در حالی که دم پایینی از گاز‌های یونیزه شده تشکیل شده است که تحت تأثیر میدان مغناطیسی خورشید قرار می‌گیرند و آنها را با باد خورشیدی همسو می‌کند.

منبع: Live Science